Jullie hebben waarschijnlijk al wel gemerkt dat het op Beetgraag niet veel soeps was de afgelopen weken. Wel, de hoofdreden daarvan is dat er een klein Beetgraagje op komst is! Jaja, een klein foodie ukkie. Gisteren heb ik het nog eens mogen bewonderen en sinds deze week ben ik ook de ‘gevaarlijke’ drie maanden gepasseerd:
Er zijn de afgelopen maanden dus veel gemengde gevoelens naar boven gekomen die al mijn energie opslorpten: blijheid, onzekerheid, angst, gelukzaligheid,… Daarbovenop komt ook nog eens dat we nu volop in de aankoop van een huisje beland zijn, dat nog eens extra energie en tijd vraagt om alles te bolwerken.
Maar dit zijn natuurlijk niet de ‘ware’ redenen voor het stilzwijgen van Beetgraag. De ware reden is dat ik niet goed durfde toe te geven dat ik terug vlees en vis eet. Na heel mijn pleidooi over vegetarisme begin januari moet ik gewoon toegeven: het lukte me niet. Ik denk dat ik een week na mijn besluit ontdekte dat ik zwanger was en ik wou hardnekkig het vegetarisch bestaan volhouden, ongeacht vele bedenkingen van velen die ook al snel wisten dat er een kleintje mee gemoeid was. Maar toen ik bijna negen weken ver was, was de gezonde blos op mijn wangen verdwenen en zag ik constant lijkbleek, was ik zo vermoeid dat ik mijn lichaam echt letterlijk moest verder slepen en schreeuwde mijn lichaam om een stukje vlees of vis. Ik heb het toen nog even volgehouden om vegetarisch te eten, maar ben toen toch redelijk snel bezweken. Ik was ocharme enkele weken vegetariër en wist dus nog niet goed hoe ik alles op de juiste manier moest vervangen en hoe ik van alle voedselbestanddelen genoeg binnen moest krijgen. Vegetarisme en zwangerschap gaan wel degelijk samen, maar in mijn ogen enkel als je echt al goed weet waar je mee bezig bent en dat was bij mij niet het geval.
Het leek me geen goed idee dit tijdens mijn zwangerschap aan te houden en ik heb dan ook de keuze gemaakt het vegetarisch bestaan even opzij te schuiven. Ik geniet nu terug volop van alle vlees en vis, maar probeer wel rekening te houden met de duurzaamheid van de producten. Wie weet waag ik me na de zwangerschap opnieuw aan een vegetarisch bestaan, maar dat zal de tijd dan moeten uitwijzen.
Jullie kunnen vanaf nu dus terug volop blogposts verwachten, maar qua receptjes zal er voorlopig weinig vegetarisch tussen zitten.
Sommigen onder jullie zullen me misschien zwak of niet consequent vinden, maar ik sta voorlopig volop achter mijn keuze en wil nu gewoon naar mijn lichaam luisteren. Ik had misschien ook wel wat onderschat wat een zwangerschap van je lichaam vraagt. Ik hoop dat iedereen toch probeert mijn keuze te respecteren…
9 Reacties
En wat het meeste heeft meegespeeld is dat “papa” , zo lekker vlees en vis kan maken . 😉
Proficiat!
Dankjewel Marloes!
Exact dezelfde reden waarom het bij ons ook al een hele tijd zo stil is.
Geniet ervan met volle teugen!
Ik begin aan mijn laatste 8 weken en hoewel het een zwangerschap vol complicaties is ga ik het zo ontzettend hard missen.
Proficiat Silke! Nu ik voorbij de 12 weken ben ga ik inderdaad wat meer proberen te genieten. Veel succes met de laatste twee weken en uiteraard nadien ook, succes zal je dan waarschijnlijk het meest nodig hebben 😉
Allereerst dikke proficiat met het kleine Beetgraagje! En je hoeft je helemaal niet te schamen voor je keuze, integendeel, het is net heel verstandig. Ik heb zelf ook ooit vegetarisch proberen te eten, onvoorbereid, net als jij, en ook ik ben moeten stoppen omdat ik me zwakker voelde worden. En jij moet dan nog voor twee eten! Je doet wat goed is voor jezelf en het kleintje, wie kan daar nu iets tegenin brengen? 😉
Hey Cindy, bedankt!
Blij dat de reacties toch positief zijn…
Proficiat met je zwangerschap!
Ik ben zelf vegetariër en op dit moment voor de tweede keer probleemloos zwanger. Ik kan je alvast één iets zeggen: eetgewoonten heb je tijdens een zwangerschap (en zeker tijdens het eerste trimester) nauwelijks in de hand. Ik heb er zelf geen moeite mee om vlees te laten (ik eet al bijna 15 jaar geen vlees meer), maar voor de rest volg ik ook de noden van mijn lichaam, en dat wil momenteel zeggen dat ik veel meer eet dan gewoonlijk en veel meer zoetigheid nodig heb. Dat jouw lichaam hunkert naar vlees, dat snap ik dus heel goed, en ik denk dat het geen zin heeft om je daartegen te verzetten.
Misschien komt je lichaam in trimester 2 weer wat tot rust en kan je weer wat matigen in je vleesconsumptie. En na je zwangerschap zie je maar waarvan je lichaam en geest je overtuigen: misschien heb je dan wel weer zin om het een tweede kans te geven. Ik heb sowieso erg veel bewondering voor mensen die met smaak vlees eten en er toch bewust mee proberen om te gaan door het met mate te eten of het zelfs helemaal te schrappen. (Zelf heb ik er geen moeite mee want ik heb nooit van de smaak van vlees gehouden.) Respect dus voor je poging en voor je bewuste keuzes, en heel veel succes nog met je zwangerschap!
Hey Hannelore! Eerst en vooral jij ook een dikke proficiat met je zwangerschap!
Bedankt voor je bemoedigende woorden, dat doet deugd! Benieuwd wat voor ‘goestinkjes’ mijn lichaam nog in petto heeft voor mij de komende maanden…